Pleidooi voor het omdenken

In het artikel vrijdag 22 november 2013 in het Dagblad van het Noorden worden twee hoofdpunten tegen de vrijstelling van de winkelsluiting op zondag door de CU en de SP ingebracht. De gepredikte zondagsrust van de CU en de SP zette mij deze zondag, weliswaar op eigen initiatief, aan het werk. Want hoe zit dat nou precies met de nodige zondagsrust die in het verweer van beide partijen aan de kleine winkeliers in Assen wordt opgehangen? Als we goed kijken dan zien we dat in andere sectoren ook op zondag gewerkt wordt. Denk aan bijvoorbeeld de zorgsector, de vervoersector, de (toeristische) industrie. Het zal de beide partijen toch niet zijn ontgaan dat dit al lang praktijk is in Nederland? De argumentatie ontbreekt mij volledig waarom de middenstand hierop een uitzonderingspositie behoeft. Waar de CU en SP volstrekt aan zijn voorbij gegaan, is de mondige burger die hun eigen leven inrichten hoe zij zich als individu willen ontplooien en welke plaats arbeid in dit geheel inneemt. Deze mondige burger is de resultante van het individualiseringsproces dat decennia terug is ingetreden en ongetwijfeld ook Assen niet  voorbij  is gegaan. Het gevolg hiervan is dat leefpatronen divers zijn geworden mede door factoren als vrouwenemancipatie en flexibilisering van arbeid. Het werken op zondag (en zaterdag) past in genoemde ontwikkeling.

In het artikel werden de belangen van de kleine winkeliers diametraal gepositioneerd tegenover die van de grote winkelketens. De focus op tegengestelde belangen is een doodlopende weg. Waarom de mindsetting niet op een win-win situatie?. Voor elk probleem is er wel een oplossing is de denkwijze in Groningen. De grote bedrijven hebben een planvoorstel aangeboden aan de middenstand waar partijen om de tafel gaan zitten. Zou voor Assen een dergelijk perspectief (of een variant) tot de mogelijkheden behoren?

Noes Solisa
24 november 2013